■ بانوی جنگلبان : پیشه و حرفه‌ام را با پزشکی هم عوض نمی‌کنم

بانوی جنگلبان : پیشه و حرفه‌ام را با پزشکی هم عوض نمی‌کنم
■ عشق به جنگل باید نهادینه شود

کارشناس جنگل و مراتعِ اداره‌ی منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد کردستان می‌گوید: با عشق و علاقه شغل جنگلبانی را برگزیده‌ام و حاضر نیستم که این پیشه و حرفه را حتی با پزشکی هم معاوضه کنم. کژال کریمی در رشته‌ جنگل‌شناسی و اکولوژی جنگل دانشنامه‌ی کارشناسی ارشد دارد و در سال ۱۳۹۴ در آزمون استخدامی منابع طبیعی و آبخیزداری استان کردستان استخدام شده است.

وی هم اکنون کارشناس یک طرح توسعه و غنی سازی جنگل به مساحت ۷۰ هکتار در روستای احمدآباد شهرستان سروآباد است.

این بانوی جنگلبان هر روز صبح مانند تمام کارمندان ادارات مختلف این شهرستان در محل کارش حاضر می شود اما ادامه کار وی از سایر کارمندان متفاوت بوده و با پوشیدن لباس و کفش مخصوص به داخل جنگل می رود.

وی قسمتی از مسیر را با خودرو اداره منابع طبیعی طی کرده و سپس در ادامه پایش خود بر روند اجرای طرح که با همکاری جوامع محلی در حال انجام است نظارت می کنند.

گشت زنی در دامن جنگل، برخورد با متخلفان و تخریب کنندگان جنگل، اطفای حریق و برگزاری کلاس های آموزشی و ترویجی برای جوامع محلی بخش هایی دیگر از فعالیت های روزانه این جنگلبان است.

کژال کریمی روز سه شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: زندگی و کار در دامن جنگل های زاگرس برای من از هر شغل دیگری در جهان خوشایندتر بوده و حاضر نیستم این شغل را با هیچ شغل دیگری حتی پزشکی هم عوض کنم. وی اضافه کرد: از قدیم این تفکر در جامعه ما وجود داشت که جنگلبانی تنها مختص مردان است اما من توانستم این تاپو را بشکنم و قدم در راهی گذاشتم که به آن علاقه مند بودم.

او که متولد روستای «گواز»، یکی از روستاهای جنگلی شهرستان مرزی سروآباد است گفت: زندگی در جنگل و خدمت به آن از دوران کودکی در من نهادینه شده و به همین خاطر در این رشته ادامه تحصیل دادم و حالا هم از زندگی و کارم در جنگل بسیار راضی هستم.


وی اظهار کرد: عشق و علاقه ام به کار باعث شده که با همکاران دیگرم در یک فضای رقابتی فعالیت کنم و جنسیتم هیچگاه باعث نشده که در این زمینه ضعفی از خودم نشان دهم.

کریمی گفت: به هر درخت و بوته جنگل با چشم تقدس نگاه می کنم و آنها را از اعضای خانواده خودم می دانم و هرگاه آتش سوزی در جنگل گزارش می شود با تمام وجود برای کمک به خاموش کردن آن تلاش می کنم.

این کارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد افزود: سبز شدن دوباره درختان، مبارزه با آفت های مختلف و کمک به احیای جنگل بسیار لذت بخش است.

بهترین راه برای مقابله با تخریب کنندگان آموزش است

کارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد گفت: سالهاست که محیط بانان و جنگلبانان با تشکیل پرونده های تخریب، متخلفان را به مراجع قضایی معرفی می کنند اما تخریب ها همچنان ادامه دارد.

کژال کریمی گفت: پرداخت جریمه های نقدی متخلفان نمی تواند کمکی به احیای جنگل ها و مراتع تخریب شده کند و این افراد باید با فراگرفتن آموزش های مختلف به انجام جرایم جایگزین از جمله کاشت نهال و مراقبت از محکوم شوند.

وی اظهار کرد: برای مقابله با این پدیده که به سرعت جنگل ها را تهدید می کند باید راهکارهای جدیدی ارائه شود و کارگاه های آموزشی برای جوامع محلی برگزار شود.

وی اضافه کرد: دانش آموزان به عنوان آینده سازان جامعه مهمترین جامعه هدف این آموزش ها هستند و می توانند فرهنگ جنگل دوستی را با خود به خانواده ها ببرند. کریمی گفت: جوامع محلی و تشکل های مردم نهاد می توانند بازوهای توانمند منابع طبیعی برای کمک به حفظ و احیای عرصه های جنگلی و مراتع باشند.

کارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد افزود: مردم باید در کارگاه های آموزشی با فواید جنگل آشنا شوند و حفظ جنگل و بهره برداری اقتصادی از جنگل در بین آنها نهادینه شود.


آفت پروانه جوانه خوار بلوط (Tortrix viridana L) جنگل های سروآباد را تهدید می کند

کارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد گفت: مبارزه آفت پروانه جوانه خوار بلوط باید در سطح گسترده تری انجام شود و این آفت به شدت جنگل های بلوط را تهدید می کند.

کریمی افزود: هر ساله این مبارزه در سطح محدودی به سه شکل سمپاشی، تله فرمونی و سرشاخه زنی درختان آفت زده انجام می شود.

کریمی اظهار کرد: عدم مبارزه اصولی و همگانی با آفت جوانه خوار بلوط در سال های گذشته از یک سو و مساعد بودن آب و هوای منطقه در سال های اخیر موجب افزایش این آفت شده است.

وی اضافه کرد: آفت پروانه جوانه خوار بلوط آفتی بسیار مخرب است که موجب کاهش رویش چوب، زوال جنگل، تغییر در زادآوری و توالی شده و یا حتی باعث مرگ و میر درختان می شود.

او گفت: شرایط اقلیمی، مخاطرات زیست محیطی از جمله ریزگردها، جنگل تراشی و عدم چاره جویی برای درمان این آفت از عواملی است که روز به روز سطح بیستری از این جنگلها را در معرض آسیب این بیماری مهلک قرار می دهد.

کریمی افزود: لاروهای پروانه جوانه خوار بلوط در اوایل فصل بهار، وارد جوانه های تازه بلوط شده و تغذیه خود را شروع می کنند و در همین حال لاروهای سن آخر نیز تغذیه خود را با خوردن برگهای باز شده، کامل می کنند که ادامه این روند درختان را در اواخر بهار عاری از برگ می کند.

کارشناس جنگل و مراتع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری سروآباد افزود: از بین رفتن برگهای درخت در فصل رویش باعث می شود تا درخت ابزار و وسیله تولید را از دست داده، میزان فتوسنتز تقلیل یافته و در نتیجه از میزان رویش قطری و ارتفاع آن کاسته شود که ادامه این وضعیت در چند سال متوالی می تواند به کاهش تولید چوب منتهی شده و جنگل را به سمت نابودی سوق دهد.

وی اضافه کرد: در برخی از استان ها از جمله آذربایجان غربی مبارزه آفت پروانه جوانه خوار بلوط به صورت سمپاشی هوایی انجام می شود و تاحدود زیادی توانسته که این آفت را کنترل کند.

از مساحت ۲ میلیون و ۹۳۷ هزار هکتار استان کردستان، بیش از ۳۷۴ هزار هکتار آن را جنگل تشکیل می دهد که از این مقدار نیز ۷۰ هزار هکتار آن در شهرستان مرزی سروآباد قرار دارد.
جنگل های این استان که جز جنگل های زاگرس شمالی هستند در طول بیش از ۵۰ هزار سال گذشته تشکیل شده و به لحاظ حفاظت از منابع آب و خاک، تولید محصولات فرعی، ذخایر ژنتیکی، مصارف درمانی، قابلیت های اکوتوریستی و ارزش های زیست محیطی دارای اهمیت منحصر بفردی هستند.